“Bij ons geen belfabriek, maar gewoon een klein team, waar iedereen bij elkaar betrokken is”
Vijf jaar geleden maakte Mellissa de overstap van doktersassistent naar triagist bij Huisartsenpost Amstelland.
“Ik wilde meer spanning, reuring en uitdaging in de patiëntenzorg.” En dat kreeg Mellissa de Wit. Ze vertelt over het fijne, overzichtelijke team, de bijzondere afwisseling in het werk en de goede match met het leven thuis.
Kwaliteitsmedewerker, privacyofficer, praktijkopleider – na vijf jaar bij de huisartsenpost draagt ze verschillende petten. Twee weekenden per maand is ze coördinerend triagist. “In die rol zorg ik ervoor dat alles soepel verloopt. Zijn er vragen van medewerkers? Doen we de spoedlijn en visites wel op tijd? Verder werk ik ook zelf mee. Soms zit ik aan de telefoon, vandaag draai ik mee in de omloop. Dat wil zeggen dat ik zelf patiënten met eenvoudigere aandoeningen in de spreekkamer zie.”
“Vanochtend heb ik al een jongen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Omstanders op het voetbalveld dachten aan een duim uit de kom, ik meer aan een breuk. Verder heb ik het been van een oudere dame verbonden en heb ik – op verzoek van de huisarts – iemand met COPD geholpen door met medicijnen te vernevelen.”
Afwisseling in patiënten en in taken
Het is volgens Mellissa niet alleen de afwisseling in patiënten die het werk van de triagist zo leuk maakt. “We zijn een van de weinige posten in de regio waar je als triagist rouleert tussen telefoondienst, fysiek – bijvoorbeeld achter de balie – en omloop. Bij ons geen belfabriek, maar gewoon een klein, overzichtelijk team, waar iedereen bij elkaar betrokken is. En dat houden we graag zo. Daarom werken we bijvoorbeeld ook niet met nachtvlinders, collega’s die alleen ’s nachts werken.”
Dat het prettig werken is op de huisartsenpost, onderstrepen ook nieuwe collega’s volgens Mellissa. “Als praktijkopleider spreek ik de triagisten in opleiding veelvuldig. Hoewel wij een vast team vormen, voelen ze zich toch welkom. We sluiten ons niet af en doen ook niet aan geroddel. Zoiets kappen we meteen af.”
Grote onderlinge betrokkenheid
“Wat ook zo bijzonder is: we zijn allemaal totaal verschillende karakters en toch hebben we veel plezier en zijn we betrokken bij elkaar. Misschien raar om te zeggen, maar we hebben een soort van antenne voor elkaar. Lukt je iets niet, dan springt een andere collega bij. Had je een naar gesprek aan de telefoon – dat gebeurt gelukkig niet vaak – dan steunen we elkaar. Valt iemand in de wachtkamer flauw, dan staan ze er allemaal. Het loopt gewoon gesmeerd.” Na een drukke, “maar goed te behappen” dag maakt Mellissa zich op om naar huis te gaan. Voordat ze de deur van de huisartsenpost uitstapt, benadrukt ze nog: “Mochten mensen geïnteresseerd zijn in een baan hier: je hoeft geen triage-ervaring te hebben. Een medische achtergrond en een opleiding op MBO 3 of 4-niveau is voldoende. Ik vind het alvast leuk om jou te begeleiden, samen met alle collega’s. We maken daar echt tijd en ruimte voor. Voor je het weet, voel je je thuis in het vak én bij ons.”